Foto: A swat team land on Utoeya island as civilians take cover with the gunman still at large. AFP
Posts Tagged ‘Noorwegen
Adres: Rugdeveien, Bergen Noorwegen.
Wie helpt mij aan mooie Streetview-plaatjes met een verhaal.
Dit alles naar een idee uit NEXT. Waarin het verhaal wordt verteld van de Canadese kunstenaar Jon Rafman.
Hieronder de route tot nu toe. Wil je de Tweet en het verhaal achter de tweet nogmaals lezen? Een klik is voldoende.
De route tot 27 NOVEMBER:
UTRECHT – BUNNIK Op naar de Twedding van @Jandor en @Hoks
PYRAMIDE VAN AUSTERLITZ Ontmoet @Ereszet de soldaten van Napoleon
WAGENINGEN In de voetsporen van Craandijk
HEVEADORP De laarzen kunnen uit
ROZENDAAL Het bedriegertje van @zilvervisjes
SPIJK De overgrootmoeder van @mirjamjochemsen
TWELLO Waar @vandype de klok niet meer hoorde luiden
ZUTPHEN Wat Beethoven en @19hiwthi58 gemeen hebben
LOSSER “Ik kom oet Losser” riep @ardph ooit
(NL) – (D)
MUNSTER Berend, Berend en @marchesp
WUPPERTAL Met @mhvh naar het hart van het Roergebied
OBERWESEL Met de opa en oma van @mhvh langs de Rijn
HAMELEN De ‘free lion’ van @jobaria als rattenvanger
SEEDORF De frikadellen en kroketten van @jobaria in de legerbar
HELGOLAND Friese god op een Duits eiland
(D) – (DK)
RIBE Glas-in-lood van Cobra in de Domkerk
SILKEBORG Het familieverhaal van @marlouslub
EBELTOFT In dit paradijs voelt @petergrunn zich pas echt thuis
FEGGEKLIT De vulkaanuitbarsting van Hamlet
(DK) – (N)
OSLO @Marja23 zag de beelden van Vigeland gelukkig ongekuist
HAMREMOEN Op bezoek bij de vrienden van @hilketol
BERGEN De zon scheen hier voor @marja23
JOSTEDALSBREEN Europa’s grootste gletsjer wordt steeds kleiner
TRONDHEIM Hoe @100procentbekke de Hollandse Viking werd
SKOGANVARRE Op pingojacht met W.F. Hermans
(N) – (FIN)
AAVASAKSA Samen met Struve genieten van het uitzicht
HELSINKI De 10 tips van @marja23
(FIN) – (RUS)
SINT-PETERSBURG Naar het ‘Amsterdam aan de Neva’ met @mvrenselaar
TWEET 25: TRONDHEIM – SKOGANVARRE
Vorige maand stierf Harry Mulisch, de laatste van de ‘Grote Drie.’ Als we het toch over hokjes moeten hebben, spreek ik trouwens liever over de ‘Grote Vier,’ want Jan Wolkers had die aansluiting zeer zeker verdiend. Om die ‘Grote Vier’ dan weer te rangschikken gaat mij iets te ver. Want boeken kun je niet bij elkaar optellen, al gaf ik zelf in een ver verleden de door mij gelezen boeken wel een cijfer. Maar dat was allemaal zeer subjectief. Zo is het mooiste boek van W.F.Hermans in mijn ogen ‘Nooit meer slapen.’ Dat komt niet in de laatste plaats omdat het mij meesleurde mijn studie in. Ik ben geen Fysische Geografie gaan studeren dankzij hem, maar met hem. Dit boek lag altijd naast mijn studieboeken. Als aanmoediging en als waarschuwing. Misschien wel daarom ben ik nooit als Fysisch Geograaf werkzaam geworden. Maar wat je ook doet, waar je ook wandelt, Fysisch Geograaf blijf je altijd. Vraag dat maar aan iedereen die ooit met mij aan de wandel is geweest.
“De bus rijdt verder, stopt nog een tijd in Russenes, rijdt dan weer verder.
Om half elf stappen Arne en ik voergoed uit in Skoganvarre.”
blz. 79 uit ‘Nooit meer Slapen’
“Ik probeer mij in te denken wat het zijn moet om je hele leven door te brengen in Skoganvarre. Er zijn altijd mensen geweest die nooit iets anders gedaan hebben dan eten, drinken, slapen, jagen, vissen. En ‘s winters? De eerste sneeuw valt hier geloof ik al eind september. Ze zijn gedwongen de winter te besteden aan het voorkomen en bestrijden van allerhande onheil.”
blz. 81 uit ‘Nooit meer Slapen’
“Op een van de kaarten trek ik een cirkel met mijn wijsvinger.
– Deze gaten hier, worden algemeen voor doodijsgaten gehouden, nietwaar?
Arne buigt zich voorover om goed te kijken.
– Dat is te zeggen, de laatste tijd wordt ook wel beweerd dat sommige van die gaten pingo’s zouden kunnen wezen.
– Nou ja, de nieuwste modekreet. Maar weet je wat Sibbelee denkt? Dat het meteoorkraters zijn.
– Meteoorkraters?”
blz. 85 uit ‘Nooit meer Slapen’
TWEET 24: JOSTEDALSBREEN – TRONDHEIM
Trondheim is aangedragen door @marja23. Van @100procentbekke kreeg ik onderstaand verhaal.
Een Viking uit Nederland
“Het verhaal speelt zich af aan het begin van de jaren tachtig. Ik was net van de middelbare school af, en vastbesloten een jaar lang her en der te gaan werken, alvorens een studie te kiezen. Ik begon relatief veilig met een baantje in mijn geboortestad Rotterdam als postbode voor de, toen nog PTT. Daarna sloeg ik mijn vleugels echt uit en trok ik Europa in. Druivenpukken op een boerderij in Frankrijk, een opgraving in London en Viking worden in het hoge noorden.
Tegen april, mei van dat jaar ging ik met een vriendin naar Noorwegen om te gaan werken op een boerderij vlakbij Trondheim in het dorpje Utnes. Dorpje was eigenlijk een te groot woord voor dit onooglijke gehucht. Een paar boerderijen in de heuvels, meer was het niet. Wij spraken geen woord Noors, maar ons was verteld dat de dochter van de boer goed Engels sprak. Zij zou onze tolk zijn.Toen het puntje bij het paaltje kwam, bleek de dochter tijdelijk afwezig, Gelukkig werd de universele taal van handen en voeten ook door de boer begrepen. Later kwam de dochter weer terug en zij deed haar best het ons naar de zin te maken.Of ze dit uit schuldgevoel deed weet ik niet, maar leuk was het zeker.
Op een boerderij in de buurt werkten twee jongens uit IJsland. Net als wij waren zij hier tijdelijke krachten om interessante werkervaring op te doen. De boerendochter nodigde de jongens uit voor een feestje. Er werd allerlei lekkers gebakken en de zelf gestookte alcohol werd tevoorschijn gehaald. Ze vond het wel een leuk idee om zo die jongeren uit Nederland met die uit IJsland te koppelen. Het werd een erg gezellige avond. Over en weer werden er grappen gemaakt. Zo werd er gesproken over het nabijgelegen meertje. Het was weliswaar laat in het voorjaar en het meertje was al ijsvrij. Maar hogerop lag nog sneeuw. Het smeltwater van deze sneeuw zorgden ervoor dat het water van het meertje was nog ijs- en ijskoud was. We werden uitgedaagd: “Wie durft er morgen in het ijskoude meer te zwemmen? Wie is er een echte Viking? “ De stoere jongens, afstammelingen van de oude Noormannen, zouden het klusje wel even klaren. De volgende morgen was van die stoerheid weinig meer over. De enige echte Viking was een meisje uit Nederland. Voor mijn gevoel heb ik minstens een halve minuut in het water gelegen. Maar ook al was het slechts 10 seconden, ik was de enige die kopje onder ging en een paar slagen maakte. Hoewel dit grote indruk maakte, is het nooit wat geworden tussen beide landen.
Het meertje was sowieso goed voor leuke ervaringen. Zo vingen wij er ooit zelf vis om de maaltijd van die avond een beetje op te krikken. Er was duidelijk niet veel geld in het gezin om duur en gevarieerd te eten. Regelmatig gingen wij met een roeibootje het meertje op. Utnes ligt vrij noordelijk en tegen die tijd werd het zelfs ’s nachts niet echt donker. Ik kon daar niet zo goed tegen en sliep daardoor erg slecht. Zo kreeg ik het idee om een keer te gaan varen midden in de nacht. Ik herinner mij niet meer of er iemand bij was. Het was schemerig en ik roeide het meer op. In het midden van het meer hield ik de roeispanen stil en gleed de boot door het zwarte water. In de hele omgeving was geen geluid te horen. Elk geluid van de boot, een vis of iets anders klonk onwezenlijk hard. Daardoor kwamen alle verhalen over monsters onder water in mijn gedachten boven drijven. Erg lekker zat ik niet meer. Met zoveel mogelijk lawaai begon ik snel terug te roeien. Van de stoere Viking was niet veel meer over.
PS.
Na die periode op de boerderij heb ik nog een mooie reis door Noorwegen naar het zuiden gemaakt, van Trondheim naar Bergen en vandaar naar huis. Wat was ik blij met de echte, donkere nachten van Nederland!”
Jo Dominicus
Wat schrijft Jo Dominicus over Trondheim, de hoofdstad van Midden-Noorwegen?
“Bij het binnenrijden van Trondheim vallen ons eerst de brede straten op, de niet al te hoge gebouwen en de vele oude houten huizen van de binnenstad. De stad maakt een provinciale indruk; ze mist de zwier van Bergen; het aantal inwoners bedraagt 140.000 inwoners.
De stad doet niet ongezellig aan, vooral niet als de zon op de kleurige houten huizen schijnt. Het verkeer is er druk; er staan heel veel verkeersborden en overdag is er niet gemakkelijk een parkeerplaats te vinden – tenminste niet op het schiereiland waar zich de meeste bezienswaardigheden bevinden.
Het schiereiland, begrensd door de Trondheimfjord en de rivier de Nidelven, is n.l. de plaats waar in 997 door Olav Tryggvason de stad is gesticht”
Veel van deze informatie is natuurlijk al tientallen jaren achterhaald. Of er nog steeds zoveel verkeersborden staan en hoe het met de zwier zit weet ik niet. Waar ik wel benieuwd naar ben is het gebrek aan eerbied waarover Jo Dominicus het heeft in zijn stuk over de Nidaros-dom.
“Van eerbied in Gods huis is in de Dom weinig te merken. De kerk lijkt wel een kinderspeelplaats: jongens en meisjes kruipen op de preekstoel en in de doopvont, verbergen zich achter de gordijnen die de vroegere biechtstoelen aan het oog onttrekken en spelen krijgertje tussen de banken.”
TWEET 22: HAMREMOEN – BERGEN
We zijn in Bergen dankzij @marja23. Zeg je Bergen, dan zeg je regen. Ik leerde vroeger op school dat dit de natste plek van Europa was en dat het er altijd regent. Ik weet nu dat er nattere plekken zijn, maar dat maakt Bergen niet minder nat. Maar toen @marja23 er was scheen de zon. Dit ontlokte de gids de opmerking dat zij Bergen niet zag zoals het was.
Daarnaast is Bergen de stad van Edvard Grieg. Hij wordt dan ook alom geëerd en heeft een eigen museum: Troldhaugen. Het populairste werk van Grieg is zonder twijfel de Peer Gynt Suite. Saillant detail: sommige muziekstukken werden in 1957 gebruikt in de TV-film ‘De rattenvanger van Hamelen.’ (In the Hall of the Mountain King).
I Dovregubbens hall (Peer Gynt)
(The troll-courtiers): Slagt ham! Kristenmands søn har dåret.
Dovregubbens veneste mø!
Slagt ham!
Slagt ham!
(a troll-imp): Må jeg skjære ham i fingeren?
(another troll-imp): Må jeg rive ham i håret?
(a troll-maiden): Hu, hej, lad mig bide ham i låret!
(a troll-witch with a ladle): Skal han lages til sod og sø?
(another troll-witch, with a butcher knife): Skal han steges på spid eller brunes i gryde?
(the Mountain King): Isvand i blodet!
In the Hall of the Mountain King (Peer Gynt)
Slay him! The Christian’s son has bewitched
The Mountain King’s fairest daughter!
Slay him!
Slay him!
May I hack him on the fingers?
May I tug him by the hair?
Hu, hey, let me bite him in the haunches!
Shall he be boiled into broth and bree to me
Shall he roast on a spit or be browned in a stewpan?
Ice to your blood, friends!
TWEET 20: FEGGEKLIT (DK) – (N) OSLO
We zitten nu in Oslo, de hoofdstand van Noorwegen, dankzij @marja23.
Zeg je Oslo, dan zeg je Bislett. Het schaatsstadion wat voor het schaatsen was, wat Wembley voor het voetbal is. Was, want er wordt niet meer geschaatst, alleen nog hardgelopen en soms zelfs gevoetbald. Als laaglandbaan werden hier niet veel wereldrecords gereden. De laatste die dit deed was de Zweed Tomas Gustafson in 1982 op de 10.000 meter.
Daarnaast is een van de populairste parken van Oslo het Vigelandpark met zijn prachtige beelden. Dat het voor sommigen aanstootgevend was blijkt uit onderstaand persbericht uit 2007.
Prank or editorial statement? Norwegian park’s nude sculptures censored
Thursday, March 15, 2007 CBC Arts
Oslo woke up Thursday morning to find the nude sculptures in a beloved park mysteriously censored with black paper bars. Overnight, an unknown person or group covered up the breasts, genitals and buttocks of the statues decorating the city’s Vigeland Sculpture Park. A note left behind, purportedly to explain the action, criticized newspapers for showing too much nudity and said that this did not have to extend to the park as well. The note was signed F.M.N.H. City workers rushed to remove the paper rectangles from the sculptures Thursday morning. While some citizens viewed the incident as simply a prank, others said it was an act of vandalism that disrespected the artwork and the park — one of Norway’s best-known tourist sites and a popular recreational space for locals.
Norwegian artist Gustav Vigeland, who died in 1943, spent the last two decades of his life creating the approximately 200 sculptures scattered throughout the park. Following a general theme of the human condition, Vigeland created nude bronze or granite sculptures depicting people at all stages of life: from babies to seniors. Among the best-known pieces are the massive monolith that features more than 100 people entwined and struggling to climb upwards and the furious child figure dubbed Sinnataggen.
Verhaal140 
Laatste reacties