Ik weet nog dat ik dit schilderij voor het eerst zag. Ik was al jaren ‘fan’ van Mondriaan en zijn tijdgenoten van de Stijl en andere buitenlandse collega’s. Dit overtrof alles. Ik stond letterlijk te trillen en had overal kippenvel. Een fractie van een seconde dacht ik dat het fascinerende dansende beeld werd veroorzaakt door mijn getril.
Toenmalig staatssecretaris Rick van der Ploeg noemde het ooit ‘De Nachtwacht van de 20e Eeuw.’ Waarschijnlijk werd die uitspraak deels gedaan om de aankoop van het schilderij door Nederland in 1998 te verantwoorden. Via een geheime transactie werd de Nederlandse Staat voor 82 miljoen toenmalige guldens eigendom van deze Mondriaan. Bovengenoemde faam zal het schilderij nog wel moeten waarmaken. Wij zullen dat niet meer meemaken. Toch is dit allerlaatste werk van Piet Mondriaan in mijn ogen het mooiste Nederlandse schilderij.
Mondriaan was nog met dit schilderij bezig toen hij in 1944 plotseling op 72-jarige leeftijd overleed. Hij woonde toen in New York en de dynamiek van deze grote stad spat van het doek af. Was de voorganger van dit schilderij, Broadway Boogie Woogie, nog een dynamische afgeleide van zijn vroegere abstracte werk. Met Victory Boogie Woogie leek Mondriaan de lange rechte lijnen los te willen laten. Ook dit schilderij werd in eerste aanzet volgens dat principe opgezet. Drie dagen voor zijn dood heeft hij het alsnog rigoureus veranderd. De lijnen lijken aan stukken geslagen. De brokstukken zijn daarna met stukjes gekleurd plakband in een swingend ritme aangebracht. Mondriaans blik op de hemel?
Verhaal140 
0 Reacties to “Een schilderij in 140 tekens; Victory Boogie Woogie – Piet Mondriaan (1944)”